Als je ooit hebt gemerkt dat je in jezelf praat – je weet wel, dat stemmetje dat in je hoofd blijft ratelen – dan ben je niet alleen. We hebben allemaal een innerlijke stem die ons adviseert, ons bekritiseert, en ons soms zelfs in cirkels laat denken. Maar stel je voor dat die stem niet langer een abstract concept was, maar een herkenbaar personage. Welkom bij “de Bram in jou.”
Mocht je meer willen weten over het concept “de Bram in jou,” dan kan je naar dit artikel gaan. Maar voor nu is dit doorlezen ook een prima start.
Hardop praten is bewezen effectief om piekergedachten te verminderen en je gedachten te structureren, zoals we al hebben besproken in deel 1 en deel 2 van deze reeks. Maar wat als we dat nog een stap verder brengen door onze innerlijke dialoog om te vormen tot een gesprek met een echt karakter? Hier komt Bram om de hoek kijken.
Waarom Bram? Omdat Bram je nieuwe beste vriend kan zijn in je zoektocht naar mentale rust en helderheid. Hij is herkenbaar, menselijk, en zelfs een beetje grappig. Voor sommige mensen is het begrijpen van complexe cognitieve processen eenvoudig, maar voor velen is dat niet zo. Een vriend als Bram helpt deze concepten op een toegankelijke en licht verteerbare manier te verwerken.
Bram is ontstaan uit het idee van de Voice Dialogue, een methode die verschillende interne stemmen identificeert, zoals de saboteur, de rechter, de beul en de vijand. Hoewel deze abstracte rollen ons inzicht kunnen geven in onze innerlijke conflicten, is het vaak moeilijk om ons op lange termijn met deze negatieve archetypes te identificeren. Ze voelen te ver van ons af, te abstract en te zwaar beladen met negatieve connotaties.
Neuroscientific Basis:
Onderzoek toont aan dat identificatie met een personage, in dit geval Bram, de prefrontale cortex en de limbische systemen op een unieke manier kan activeren. De prefrontale cortex, verantwoordelijk voor hogere cognitieve functies zoals planning en zelfreflectie, wordt actiever wanneer we een herkenbaar personage gebruiken om onze gedachten te organiseren en te verwoorden.
Daarnaast toont neuroimaging-onderzoek aan dat de activering van taalcentra, zoals het Broca- en Wernicke-gebied, toeneemt wanneer we onze gedachten in dialoogvorm uitspreken. Dit proces helpt niet alleen om gedachten te structureren, maar kan ook emotionele reacties, gereguleerd door de amygdala, temperen. Dit zorgt ervoor dat piekeren vermindert en de geest tot rust komt.
In plaats van je innerlijke stem te zien als een vijand die je tegenwerkt, transformeert Bram deze stem in een vriend. Hij werkt met de overtuigingen die al in je mentale archief aanwezig zijn. Hij is niet per se tegen nieuwe ideeën, maar voelt zich meer thuis bij het vertrouwde. En dat is oké. Door het geven van een vriendelijke en humoristische draai aan je interne dialoog, maak je het hele proces menselijker en minder dreigend.
Bram helpt je om te navigeren door je gedachten zonder oordeel. Hij lacht samen met je om je twijfels, en helpt je om de angst voor het onbekende te relativeren. Dit zorgt ervoor dat je je gedachten niet langer ziet als een slagveld, maar als een gesprek tussen vrienden.
Je kunt het gesprek met Bram op elk moment beginnen. Stel hem vragen, geef hem je zorgen en laat hem je helpen om je gedachten te ordenen. Het is alsof je hardop denkt, maar dan met iemand die om je geeft – iemand die je kent en vertrouwt.
Hoewel hardop praten vaak het meest effectief is, omdat het de neurale activiteit die geassocieerd wordt met piekeren direct kan verminderen, leent niet elke situatie zich hiervoor. Wanneer je het gesprek voert in de stille modus van denken, omzeil je nog steeds die ‘spaghetti’ van neuronen die actief zijn in de piekermodus. Dit vereist wat oefening, maar met de tip om zo nu en dan je lippen te bewegen en zonder geluid te praten, kun je gemakkelijk weer terugschakelen naar de stille modus en je gedachten blijven ordenen.
Als je bijvoorbeeld een kort antwoord hardop geeft, zoals simpelweg “ja” zeggen of knikken, activeer je de benodigde hersengebieden zonder overbelasting. Gebruik deze methodiek om de interactie met Bram in stilte uit te voeren wanneer dat nodig is, en ontdek hoe effectief het kan zijn om je gedachten te kalmeren en te reguleren.
Wanneer je Bram werkelijk kan zien in de conversatie, waar dan ook, dan weet je dat het werkt.
Neuroscientific Onderbouwing:
“De Bram in jou” is meer dan een grapje of een hulpmiddel voor humor; het is een krachtige techniek om je innerlijke dialoog te transformeren en je mentale welzijn te verbeteren. Door een vriend in je hoofd te hebben in plaats van een vijand, maak je het denken menselijker, zachter en toegankelijker. Bram helpt je om je gedachten te ordenen, je emoties te reguleren, en uiteindelijk de vicieuze cirkel van piekeren te doorbreken. Dus waar wacht je nog op? Ga het gesprek aan met Bram en ontdek hoe hij je kan helpen om rust te vinden in je gedachten.
En hiermee sluiten we een reeks van drie artikelen af. Dankbaar ben ik voor een ieder die het heeft willen lezen. Ik hoop dat ieder beseft dat ‘wetenschappelijke onderbouwing’ in de essentie zeer weinig toevoegt. Het is het brein dat vraagt om een bevestiging, veelal uit angst of onzekerheid. Ondanks mijn perceptie heb ik middels de artikelen uit deze reeks voldoende onderbouwing gegeven met valide bronnen. Het is nu echt aan jou om het gewoon te proberen.
Sociale Cognitieve Theorie (Albert Bandura): deze theorie biedt een solide onderbouwing voor het gebruik van een herkenbaar en humoristisch personage zoals ‘Bram’. Bandura’s werk benadrukt hoe mensen leren door observatie en interactie met rolmodellen. ‘Bram’ fungeert als zo’n rolmodel, wat het leren en internaliseren van zelfreflectie en emotionele regulatie bevordert.
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Prentice Hall.
Cognitieve Belastingtheorie (John Sweller): Deze theorie ondersteunt het idee dat het gebruik van een bestaand en herkenbaar personage de cognitieve belasting vermindert. Dit betekent dat mensen minder mentale inspanning hoeven te leveren om de interne dialoog te begrijpen en zich ermee te identificeren, wat de effectiviteit van het concept verhoogt.
Bron: Sweller, J., Ayres, P., & Kalyuga, S. (2011). Cognitive Load Theory. Springer.
Indien je nog niet overtuigd bent van de waarde die de vocale conversatie met jezelf en de Bram in jou kan brengen, kan je deze lijst met aangevulde bronnen raadplegen. Ga naar de bronnenbibliotheek.
